Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Ο δεκάλογος του καλού γονέα

Πολύ σημαντική ευθύνη του παιδίατρου είναι να εκπαιδεύσει και να ενημερώσει τους νέους γονείς πως να φροντίζουν τα παιδιά τους και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία τους από τυχόν ατυχήματα ή λοιμώξεις.
Εδώ είναι μια σύντομη περίληψη των σημαντικών σημείων που πρέπει κάθε παιδίατρος να επισημάνει στην πρώτη του συνάντηση με τους γονείς:
1. Πλύνετε τα χέρια σας πριν από το τάισμα του μωρού σας και βεβαιωθείτε ότι θηλές και τα μπιμπερό έχουν αποστειρωθεί σωστά.
2. Παρακολουθείτε το μωρό σας όταν τρώει ή πίνει.
3. Ποτέ μην αφήνετε το μωρό μόνο του στο μπάνιο ή κοντά σε νερό.
4. Κρατήστε τα μικρά αντικείμενα μακριά από το μωρό σας.
5. Βεβαιωθείτε ότι το μωρό σας δεν μπορεί να φτάσει ζεστά ροφήματα, το βραστήρα ή το σίδερο.
6. Χρησιμοποιείτε μόνο κατάλληλα παιχνίδια για την ηλικία του μωρού.
7. Ποτέ μην τραντάζετε το μωρό σας αν κλαίει έντονα.
8. Χρησιμοποιήστε σωστά τοποθετημένο παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου στο σωστό μέγεθος για την ηλικία του μωρού.
9. Μην χρησιμοποιείτε στράτα.
10. Εμβολιάστε το μωρό σας.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Νεογιλά δόντια

Μερικά μωρά γεννιούνται μ’ ένα ή δύο δοντάκια. Άλλα πάλι φτάνουν να γιορτάσουν τα πρώτα τους γενέθλια χωρίς ούτε ένα δόντι. Στα περισσότερα όμως μωρά τα πρώτα δοντάκια εμφανίζονται μεταξύ έκτου και όγδοου μήνα.
Συνήθως τα 20 νεογιλά δόντια εμφανίζονται με την εξής σειρά:
6ο-7ο μήνα: 2 μεσαίοι κάτω τομείς(κοπτήρες)
7ο-12ο μήνα: 2 μεσαίοι και 2 παράμεσοι πάνω τομείς(κοπτήρες)
14ο-16ο μήνα:2 παράμεσοι κάτω τομείς(κοπτήρες) και 4 μπροστινοί γομφίοι
18ο-21ο μήνα:4 κυνόδοντες
24ο-30ο μήνα:4 πίσω γομφίοι
Όταν αρχίσει η διαδικασία της οδοντοφυΐας το μωρό γίνεται πιο ανήσυχο και γκρινιάρικο, έχει έντονη σιελόρροια, βάζει τα δαχτυλάκια του συνέχεια στο στόμα τρίβοντας τα ούλα, δαγκώνει διάφορα αντικείμενα και δείχνει να πονά. Μερικές φορές παρατηρείται δεκατική πυρετική κίνηση και μικρές διαρροϊκές κενώσεις πριν την ανατολή ενός νέου δοντιού.
Για ν ’ανακουφιστεί το βρέφος από το άσχημο συναίσθημα που νιώθει αρκεί να κάνουμε απαλό μασάζ στα ούλα του με κάποιο ειδικό τζελ που θα μας συστήσει ο παιδίατρος ή να δώσουμε στο μωρό έναν κρίκο οδοντοφυΐας για να καταπραΰνει την ενόχληση μασώντας τον (αφού πρώτα τον βάλουμε στο ψυγείο να είναι δροσερός).
Καλό είναι να μην δίνουμε παυσίπονα χωρίς λόγο, γιατί η ενόχληση σπάνια είναι τόσο μεγάλη ώστε να χρειάζεται η λήψη φαρμάκου.
Και μια πολύ σημαντική συμβουλή είναι ποτέ να μην αποδίδετε έναν πυρετό που τυχόν έχει το παιδί στην οδοντοφυΐα αν δεν το εξετάσει παιδίατρος, γιατί μπορεί να κρύβει κάποια άλλη πάθηση που χρειάζεται θεραπεία.


Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Εμβρυϊκή Ηχοκαρδιογραφία

Η εμβρυϊκή ηχοκαρδιογραφία είναι μια διαγνωστική μέθοδος που έχει σαν σκοπό τη μελέτη της ανατομίας και της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος του εμβρύου, για να εστιάσει ή να αποκλείσει την παρουσία μιας συγγενούς καρδιοπάθειας.
Επιπλέον μπορεί να αναγνωρίσει αρρυθμίες του εμβρύου και με αυτό τον τρόπο να καθοδηγήσει τη θεραπεία.
Σε ποίες γυναίκες-εγκύους απευθύνεται:
Η εμβρυϊκή ηχοκαρδιογραφία δεν αποτελεί εξέταση ρουτίνας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συνίσταται όταν υπάρχουν ενδείξεις «υψηλού κινδύνου» για την πιθανή ύπαρξη καρδιοπάθειας στο έμβρυο. Ενδείξεις «υψηλού κινδύνου» μπορεί να αφορούν τη μητέρα ή το έμβρυο.
Πότε πραγματοποιείται: 
Εκτελείται συνήθως κατά την 20η -22η εβδομάδα της κύησης. Ωστόσο,μπορεί να πραγματοποιηθεί και μετέπειτα εάν προκύψουν ευρήματα που καθιστούν απαραίτητη την εκτέλεση της.
Από ποιο γιατρό πραγματοποιείται: 
Η μελέτη γίνεται από παιδοκαρδιολόγο με εξειδικευμένη εκπαίδευση στο εμβρυικό υπερηχογράφημα καρδιάς και είναι ακίνδυνη χωρίς χρήση ιονίζουσας ακτινοβολίας.
Κριτήρια για την εμβρυϊκή ηχοκαρδιογραφία: 
Της μητέρας
• Οικογενειακό ιστορικό για συγγενείς καρδιοπάθειες σε έναν από τους δύο γονείς ή στα αδέρφια.
• Κληρονομικές ασθένειες με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής δυσπλασίας.
• Σακχαρώδης διαβήτης.
• Αυτοάνοσα νοσήματα.
• Χρήση φαρμάκων με αποδεδειγμένη τερατογένεση.
•Λοιμώξεις κατά τη διάρκεια της κύησης(ερυθρά,CMV,coxsackie).
Του εμβρύου
• Παθολογικά ευρήματα κατά το συνήθη υπέρηχο. (νεφρικές η σκελετικές ανωμαλίες),υποψία καρδιακής δυσπλασίας.
• Εμβρυϊκή αρρυθμία.
• Καθυστερημένη ανάπτυξη.
• Ύπαρξη χρωμοσωμικών ανωμαλιών.
Ακρίβεια:
Η Εμβρυϊκή Ηχοκαρδιογραφία εντοπίζει περίπου το 90% των καρδιακών ανωμαλιών σε σύγκριση με το 50-70% του συνήθους υπέρηχου.
Η θέση του εμβρύου καθώς και ο λιπώδης ιστός της μητέρας μπορούν να περιορίσουν σημαντικά την ακρίβεια της εξέτασης.
Ορισμένες καρδιακές ανωμαλίες, ωστόσο, μπορούν να ξεφύγουν  όπως για παράδειγμα οι μικρές ανωμαλίες του μεσοκοιλιακού διαφράγματος. Άλλες φορές η διάγνωση μπορεί να μην επιβεβαιωθεί μετά τη γέννηση. Μια μικρή μεσοκοιλιακή επικοινωνία για παράδειγμα μπορεί να κλείσει αυτόματα κατά τη διάρκεια της ζωής του εμβρύου.
Για ορισμένες καρδιακές ανωμαλίες η προγεννητική διάγνωση δεν είναι δυνατή, όπως η ύπαρξη παραμένοντος ωοειδούς τρήματος ή του Βοτάλλειου πόρου που είναι φυσιολογικές στο έμβρυο αλλά μετά τη γέννηση είναι παθολογικές.
Τέλος, μερικές παθολογίες παρουσιάζουν εξέλιξη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου και είναι ορατές μόνο κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης ή μετά τη γέννα, για παράδειγμα η πνευμονική ή αορτική στένωση και η ισθμική στένωση της αορτής. Η διαπίστωση μιας καρδιακής δυσπλασίας του εμ­βρύου είναι πολύ σημαντική, ιδίως αν αφορά τις πιο σοβαρές συγγενείς καρδιοπάθειες. Ένα τέτοιο εύρημα πρέπει να συζητηθεί με το καρδιολόγο, το γυναικολόγο, το νεογνολόγο, το γενετιστή, τον καρδιοχειρουργό και τον ψυχολόγο.
Μια προγεννητική διάγνωση μιας σοβαρής καρδιοπάθειας επιτρέπει να προγραμματιστεί έγκαιρα ο χρόνος και ο τρόπος του τοκετού καθώς επίσης ο τόπος, σε ένα κέντρο εξοπλισμένο κατάλληλα για τη φροντίδα του νεογέν­νητου και για την μετέπειτα κλινική και χειρουργική θεραπεία. Επιπλέον, παρέχεται ενημέρωση για τις γενετικές επιπτώσεις και τον οικογενειακό προγραμματισμό.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Προληπτικός έλεγχος στη σχολική ηλικία

Το Δημοτικό Σχολείο είναι ένα νέο μαθησιακό και κοινωνικό περιβάλλον για το παιδί, το οποίο και καλείται σε ηλικία 6 ετών περίπου να ανταπεξέλθει σε νέες απαιτήσεις και να αναπτύξει πνευματικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Για την ομαλή ένταξη και προσαρμογή του, βασική σημασία έχει η διασφάλιση της καλύτερης δυνατής υγείας του.
Πρωταρχικά απαιτείται προληπτικός έλεγχος σε ετήσια βάση τουλάχιστον, μέσα στα πλαίσια της χορήγησης του πιστοποιητικού υγείας που ζητείται από το σχολείο του. Την κύρια ευθύνη αναλαμβάνει ο οικογενειακός παιδίατρος. Αρχικά λαμβάνεται πλήρες ιστορικό του παιδιού με όλες τις ασθένειες του κατά το παρελθόν, αλλεργίες, κληρονομικά νοσήματα, τους εμβολιασμούς που έχουν πραγματοποιηθεί κλπ. Στην συνέχεια ακολουθεί μια γενική κλινική εξέταση των συστημάτων του (γενική εκτίμηση κι επισκόπηση,έλεγχος του αναπνευστικού,καρδιαγγειακού, μυοσκελετικού και νευρικού συστήματος, Ω.ΡΛ εκτίμηση, εξέταση των οφθαλμών, του δέρματος και των δοντιών, πνευματική και ψυχοκοινωνική εκτίμηση). Με αυτόν τον τρόπο ανιχνεύονται παθολογικές διαταραχές. Εφόσον καταγραφούν εμφανή ή και πιθανά παθολογικά ευρήματα, ο μαθητής παραπέμπεται σε ειδικό ιατρό για πιο λεπτομερή εξέταση, κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία.
Βασικής σημασίας είναι η εξέταση από Οδοντίατρο η οποία πρέπει να πραγματοποιείται ετησιώς, για την έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη τυχόν προβλημάτων (τερηδόνα, ουλίτιδα, ορθοδοντικές ανωμαλίες). Στην ηλικία αυτή τα νεογιλά δόντια αντικαθίστανται από τα μόνιμα, που σταδιακά αρχίζουν να ανατέλλουν. Επίσης τα δόντια των παιδιών σε αυτήν την ηλικία νεογιλά και μόνιμα χαλάνε πολύ γρήγορα γιατί δεν έχουν διαπλαστεί σωστά και τους λείπει ένα βασικό συστατικό, το φθόριο. Η προληπτική οδοντιατρική με συχνό κλινικό έλεγχο των δοντιών, καθαρισμό και φθορίωση,εμφράξεις οπών και σχισμών, μας επιτρέπει να έχουμε παιδιά με γερά δόντια και στοματικά υγιείς μελλοντικά ενήλικες.
Άλλοι ειδικοί ιατροί που ενδέχεται να χρειαστεί να εξετάσουν ένα παιδί σε αυτή την ηλικία είναι ο Οφθαλμίατρος (μυωπία, αστιγματισμός κλπ.), ο Ω.Ρ.Λ (διαταραχές οκοής, ομιλίας, ροχαλητό, ωτίτιδες), ο Ορθοπεδικός (σκολίωση, κύφωση), ο Καρδιολόγος(φυσήματα, αρρυθμίες, υπέρταση), ο Πνευμονολόγος, ο Αλλεργιολόγος (βρογχικό άσθμα, έκζεμα), ο Αναπτυξιολόγος (διαταραχές λόγου, ανάπτυξης, μαθησιακές διαταραχές), ο Διαιτολόγος-Ενδοκρινολόγος (παχυ­σαρκία, ορμονικές ανωμαλίες).
Επίσης εργαστηριακός έλεγχος αίματος, εφόσον δεν έχει γίνει πρόσφατα, κρίνεται απαραίτητος. (γενική εξέταση αίματος, σίδηρος ορού, βιοχημικός - ηπατολο­γικός -ενδοκρινολογικός - λιπιδαιμικός έλεγχος, σάκ­χαρο αίματος κλπ.).
Συγκεντρώνοντας όλα τα ευρήματα και τις παρατηρήσεις από τις εξετάσεις συμπληρώνεται το πιστοποιητικό υγείας, που χορηγείται στους γονείς και μέσω αυτών στο σχολείο του παιδιού. Ταυτοχρόνα συνίσταται επανάληψη του προληπτικού ελέγχου και ολοκλήρωση των εμβολιασμών που υπολείπονται ενώ επισημαίνεται η αναγκαιότητα εφαρμογής των ιατρικών συμβουλών και οδηγιών.
Τελειώνοντας, τονίζεται η προτεραιότητα της πρόληψης έναντι της θεραπείας και η μεγάλη σημασία της προληπτικής ιατρικής για την διασφάλιση της υγείας των παιδιών μας.Ας μη βλέπουμε λοιπόν το χαρτάκι που μας δίνει το σχολείο κάθε Σεπτέμβριο να συμπληρώσουμε σαν κάτι τυπικό αλλά σαν μια ευκαιρία για προληπτικό έλεγχο που έχει μεγάλη σημασία για τα παιδιά.


Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Εμβολιασμός για μηνιγγίτιδα

O μηνιγγιτιδόκοκκος είναι ένα συνηθισμένο μικρόβιο που υπάρχει στο πίσω μέρος της μύτης και του φάρυγγα.

Άτομα οποιασδήποτε ηλικίας μπορούν να έχουν το μικρόβιο, χωρίς να αρρωστήσουν, να είναι δηλαδή φορείς.
Η μετάδοση του μηνιγγιτιδόκοκκου γίνεται μόνο με άμεση επαφή, δηλαδή με το φτάρνισμα,το βήχα ή το φιλί.Κάτω από ορισμένες συνθήκες, οι οποίες δεν έχουν εξακριβωθεί πλήρως, ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι δυνατόν να «ξεπεράσει» την άμυνα του οργανισμού και να προκαλέσει προβλήματα.
 Ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι το κυριότερο αίτιο μηνιγγίτιδας σε μικρά παιδιά και εφήβους.
Τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας μπορεί να είναι:
- Έντονος πονοκέφαλος
- Υψηλός πυρετός
- Αυχενική δυσκαμψία
- Πόνοι στις αρθρώσεις
- Ζαλάδα ή σύγχυση
- Υπνηλία
- Φωτοφοβία
- Χαρακτηριστικό εξάνθημα «κόκκινων κηλίδων»
- Κώμα
Στην χώρα μας κυκλοφορούν ήδη εμβόλια που προφυλάσσουν από έναν από τους κυριότερους τύπους του μηνιγγιτιδόκοκκου, τον τύπο C.
Με το εμβόλιο αυτό εμβολιάζονται τα παιδιά κάτω από 1 έτους σε 3 δόσεις και παιδιά άνω του έτους σε 1 δόση.
Επίσης κυκλοφορεί στη χώρα μας και το τετραδύναμο συζευγμένο εμβόλιο έναντι του μηνιγγιτιδόκοκκου οροομάδων A,C,W135 και Υ.
Έχει λάβει άδεια και στην Ελλάδα (από τον Ε.Ο.Φ.) κι έχει ενταχθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού από την ηλικία των 11 ετών και άνω (αποζημιώνεται 100% από όλα τα ταμεία).

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα κεφαλής ή νινίδα

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα κεφαλής ή νινίδα είναι η συχνότερη δερματίτιδα των βρεφών. Παρουσιάζεται σαν μια παχιά, καφετί κρούστα που εμφανίζεται στο τριχωτό της κεφαλής του μωρού. Μερικές φορές εξαπλώνεται και στο πρόσωπο(μέτωπο, φρύδια, αυτιά) σαν λεπιδώδες κιτρινωπό ή ερυθηματώδες εξάνθημα. Αν και είναι αντιαισθητική, η νινίδα είναι ακίνδυνη και δεν ενοχλεί το βρέφος. Συνήθως υποχωρεί μέχρι την ηλικία των 8 μηνών.
Αντιμετώπιση
1.Κάντε καθημερινά μπάνιο και λούστε το μωρό με ένα ουδέτερο σαμπουάν ώστε να απομακρύνεται από το κεφαλάκι του το περιττό σμήγμα.
2.Επαλείψτε το τριχωτό της κεφαλής του μωρού σας με λίγο ελαιόλαδο ή ειδικό παιδικό λάδι για να μαλακώσουν τα λέπια. Αφήστε το λάδι να δράσει για 1 έως 2 ώρες και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε μια βούρτσα με φυσική τρίχα για να απομακρύνετε τα λέπια, κάνοντας απαλά μασάζ στο κεφαλάκι του. Έπειτα, λούστε τα μαλλιά του μωρού σας έτσι ώστε να ξεπλυθούν και τα υπόλοιπα λέπια.
3.Εάν η δερματίτιδα επιμείνει ή εάν το εξάνθημα μοιάζει να έχει μολυνθεί ή αρχίζει να εκκρίνει σμήγμα, ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει μια φαρμακευτική αλοιφή την οποία θα εφαρμόσετε στην πάσχουσα περιοχή.
Πότε ζητάμε ιατρική βοήθεια
Συμβουλευτείτε το γιατρό σας το συντομότερο δυνατόν, εάν το εξάνθημα εξαπλωθεί και:
• δείχνει να ενοχλεί το μωρό σας
• φαίνεται να έχει μολυνθεί ή αρχίζει να εκκρίνει σμήγμα.
• δεν υποχωρήσει μετά από μία εβδομάδα θεραπείας.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Σχολική μελέτη-10 συμβουλές για τους γονείς

Τα παιδιά είναι πιο επιτυχημένα στο σχολείο όταν οι γονείς τα παρακολουθούν στην μελέτη που έχουν στο σπίτι και τα βοηθούν στις εργασίες τους.Φυσικά, βοηθώντας τα δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάθονται ώρες σκυμμένοι πάνω από ένα γραφείο διαβάζοντας μαζί με το παιδί τους.
Οι γονείς μπορούν να βοηθούν εξηγώντας ένα δύσκολο πρόβλημα, ή απλά να ενθαρρύνουν τα παιδιά στο διάβασμα. Και ποιος ξέρει; Ίσως διαβάζοντας μαζί  με το παιδί μπορεί να μάθουμε ακόμα ένα ή δύο πράγματα!
Εδώ είναι μερικές συμβουλές για να σας καθοδηγήσουν:
1.Συναντήστε τους δασκάλους του παιδιού σας και ρωτήστε σχετικά με τις πολιτικές τους στην μελέτη του και πώς θα πρέπει να συμμετέχετε εσείς.
2.Δημιουργείστε μέσα στο ένα σπίτι ένα φιλικό χώρο. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά έχουν μια άνετη θέση με επαρκή φωτισμό. Προμηθευτείτε χαρτί, μολύβια, κόλλα, ψαλίδι και κυρίως υπομονή.
3.Κανονείστε μια κανονική διάρκεια της μελέτης, χωρίς υπερβολές. Μερικά παιδιά λειτουργούν καλύτερα το απόγευμα, μετά από το φαγητό και το παιχνίδι ή την ξεκούραση. Άλλα μπορεί να προτιμούν να διαβάσουν αργότερα.
4.Βοηθείστε τα να κάνουν ένα πρόγραμμα μελέτης με αρκετά διαλλείματα.

5.Προσπαθείστε να μειώσετε τους περισπασμούς στο ελάχιστο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει τηλεόραση, δυνατή μουσική, ή τηλεφωνικές κλήσεις.

6.Μάθετέ τα να κάνουν μόνα τους τις εργασίες τους. Δεν θα μάθουν αν δεν σκέφτονται για τον εαυτό τους και χωρίς να κάνουν τα δικά τους σφάλματα. Οι γονείς μπορούν να κάνουν προτάσεις και να βοηθάνε δίνοντας κατευθύνσεις.

7.Ενδιαφερθείτε για την πρόοδό τους ρωτώντας τα για τους βαθμούς τους στα διαγωνίσματα χωρίς να τα κρίνετε. Δώστε ενθάρρυνση, ελέγξτε τις εργασίες τους όταν τις ολοκληρώνουν και ρωτείστε τα σχετικά μ’ αυτά που μελετούν.
8.Δώστε το καλό παράδειγμα διαβάζοντας ένα βιβλίο. Τα παιδιά είναι πιο πιθανό να ακολουθήσουν τα παραδείγματα των γονέων τους από τις συμβουλές τους.
9.Επαινέστε  τις προσπάθειές τους. Βάλτε μια ζωγραφιά τους στο ψυγείο. Αναφέρετε τα ακαδημαϊκά τους επιτεύγματα στους συγγενείς.
10.Αν υπάρχουν συνεχιζόμενα προβλήματα με την σχολική μελέτη, ζητήστε βοήθεια. Μιλήστε γι αυτό με το δάσκαλο του παιδιού σας.Μπορεί να χρειαστεί μια αξιολόγηση για κάποιο μαθησιακό πρόβλημα ή διαταραχή της προσοχής.


Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Εμβολιασμός πρόωρου βρέφους

Τα πρόωρα νεογνά αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο λοιμώξεων λόγω του ανώριμου ανοσοποι­ητικού τους συστήματος. Ευτυχώς, κάποιες από αυτές τις λοιμώξεις μπορούν να αποφευχθούν αφού υπάρχουν τα αντίστοιχα εμβόλια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος, που γίνεται με την έκθεση του παιδιού στα αντιγόνα περιβάλλοντος (αντιγόνο είναι καθετί που προκαλεί ερεθισμό του ανοσοποιητικού συστήματος για παραγωγή αντισωμάτων), επισυμβαίνει το ίδιο γρήγορα στα πρόωρα όσο και στα τελειόμηνα νεογνά.
Έτσι, τα πρόωρα πρέπει να ξεκινούν τους εμβολιασμούς στην ηλικία των δύο μηνών ανεξάρτητα από την ηλικία κύησης. Το ακυτταρικό εμβόλιο του κοκκύτη και το συζευγμένο εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο πρέπει να δίνονται όσο το δυνατό νωρίτερα, δηλαδή στην ηλικία των 2 μηνών. Το πρόγραμμα εμβολιασμών στα πρόωρα νεογνά είναι το ίδιο ακριβώς όπως και στα τελειόμηνα:
Τρεις δόσεις του πενταδύναμου εμβολίου (διφθερίτιδας, τετάνου, πολιομυελίτιδας, κοκκύτη και αιμόφιλου τύπου b ή του εξαδύναμου με ένα μήνα τουλάχιστον διαφορά σε κάθε ένεση. Η πρώτη δόση του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας Β δεν πρέπει να λαμβάνεται υπ όψιν όταν αυτή γίνεται κατά τη γέννηση και το βάρος γέννησης του παιδιού είναι κάτω από 2 κιλά.
Επίσης σε πρόωρα βρέφη άνω των 6 μηνών με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα είναι απαραίτητο το εμβόλιο κατά της εποχικής γρίπης.Ειδικά για τα πρόωρα νεογνά με διάρκεια κύησης <35 εβδομάδων και ηλικία μικρότερη των 6 μηνών κατά την εποχή της έξαρσης του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού, RSV συνίσταται παθητική ανοσοποίηση έναντι του ιού που αποτελεί το συχνότερο αίτιο ιογενούς λοίμωξης του κατώτερου αναπνευστικού σε βρέφη και μικρά παιδιά. Το σκεύασμα παρέχεται με την μορφή IgG ανοσοσφαιρίνης (Palivizumab).
Τέλος, τονίζεται ότι σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι εμβολιασμένος και ο περίγυρος των πρόωρων νεογνών.


Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Σύνδρομο Down

Το σύνδρομο Down (ή αλλιώς Τρισωμία 21) αποτελεί τη συχνότερη γενετική αιτία της νοητικής υστέρησης. Πιο συγκεκριμένα, το σύνδρομο αυτό περιλαμβάνει ένα σύνολο συμπτωμάτων που παρουσιάζονται εκ γενετής σε ένα άτομο και ευθύνονται για ένα βαθμό μαθησιακής δυσκολίας ή νοητικής υστέρησης καθώς και για σωματικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Αιτιολογία
Η αιτιολογία των σωματικών χαρακτηριστικών και των μαθησιακών δυσκολιών του συνδρόμου Down οφείλεται στο γεγονός ότι αντί τα άτομα αυτά να έχουν 46 χρωμοσώματα (23 προερχόμενα από το σπερματοζωάριο και 23 προερχόμενα από το ωάριο), έχουν ένα παραπάνω, δηλαδή 47. Αιτία είναι το 21ο χρωμόσωμα, που ανευρίσκεται 3 φορές, αντί για 2, όπως είναι το φυσιολογικό.
Το σύνδρομο Down δεν είναι πάθηση, παρά μια γενετική κατάσταση που εμφανίζεται ανεξαρτήτως φυλής, καταγωγής ή εθνότητας, με συχνότητα περίπου 1:800 γεννήσεις. Η πιθανότητα γέννησης παιδιού με σύνδρομο Down αυξάνει όσο αυξάνει η ηλικία της μητέρας.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down, παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία ως προς τις αντιληπτικές, κοινωνικές και συμπεριφοριστικές ικανότητες και την ανάπτυξη των δικών τους μοναδικών δεξιοτήτων και ταλέντων.
Κοινά χαρακτηριστικά του συνδρόμου:
Τα βασικότερα κοινά χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στα παιδιά εξαιτίας του συνδρόμου Down είναι:
1.Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν στρογγυλό πρόσωπο, σχιστά μάτια(με επιπλέον δέρμα στην έσω γωνία των ματιών) ,μικρή φαρδιά μύτη, μικρά αυτιά, κοντό και παχουλό αυχένα και ίσια λεπτά μαλλιά. Επίσης έχουν μικρό στόμα με ουρανίσκο θολωτό, δόντια μικρά και αραιά με ακανόνιστη διάταξη, γλώσσα που τείνει να προβάλλει προς τα έξω.
2.Τα χέρια τους είναι κοντά και πλατιά με κοντά, χοντρά δάκτυλα όπου το μικρό δαχτυλάκι σχηματίζει καμπύλη προς τα μέσα, ενώ η παλάμη έχει μόνο μια γραμμή κατά μήκος. Τα πόδια τους είναι κοντά και χοντρά με μεγάλο το διάστημα μεταξύ πρώτου και δεύτερου δαχτύλου.
3.Έχουν μυϊκή υποτονία με χαλαρές αρθρώσεις.
4.Παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες και μειωμένη νοητική ανάπτυξη. Είναι άτομα εκδηλωτικά και κοινωνικά.
5.Παρατηρείται μεγάλη όρεξη για φαγητό και παχυσαρκία.
6.Έχουν προδιάθεση για ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, καρδιακές παθήσεις και  υποθυρεοειδισμό. Σπάνια ξεπερνούν τα 50 χρόνια ζωής.

Προγεννητικός και μεταγεννητικός έλεγχος
Στις μέρες μας, είναι δυνατή η διάγνωση πιθανής ύπαρξης του συνδρόμου στις έγκυες γυναίκες και μάλιστα από τα πρώτα κιόλας στάδια της κύησης, μέσω του λεγόμενου προγεννητικού ελέγχου.
Παλαιότερα, επικρατούσε η αντίληψη ότι ο προγεννητικός έλεγχος έπρεπε να πραγματοποιείται κυρίως σε έγκυες γυναίκες άνω των 35 ετών. Η κλινική εμπειρία των ιατρών, παρ’ όλα αυτά, έδειξε ότι η γέννηση παιδιών με σύνδρομο Down προέρχεται σε ποσοστό 70% από γυναίκες μικρότερης ηλικίας.
Οι πιο γνωστές εφαρμοζόμενες μέθοδοι για την πρόληψη του συνδρόμου είναι αυτές που πραγματοποιούνται κατά το β΄ τρίμηνο της κύησης, οι οποίες και είναι:
-αμνιοκέντηση (κατά τη 17η εβδομάδα)
-παρακέντηση των ομφαλικών αγγείων για λήψη εμβρυικού αίματος (κατά τη 18η εβδομάδα)
-υπερηχογραφία(μέτρηση αυχενικής διαφάνειας,μηριαίου οστού)
-βιοχημικό screening test στον ορό της εγκύου (16η - 17η εβδομάδα)
Κατά περίπτωση, και πάντα μετά από προτροπή του γυναικολόγου, οι μέθοδοι προγεννητικής διάγνωσης(λήψη χοριακών λαχνών), μπορούν να εφαρμοστούν και κατά το α΄ τρίμηνο της κύησης.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Βιταμίνες και Ιχνοστοιχεία

Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία είναι ουσίες που ήδη υπάρχουν στο σώμα μας σε σημαντικές ποσότητες.
Ο οργανισμός μας έχει ειδικούς τρόπους απορρόφησης, μεταφοράς και χρήσης από τα κύτταρα των ουσιών αυτών κι επίσης ειδικούς μηχανισμούς αποβολής τους.
Αν το παιδί κάνει σωστή και ισορροπημένη διατροφή,τότε λαμβάνει από την τροφή όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία για την ανάπτυξή του και δεν χρειάζεται να χορηγούμε συμπληρώματα διατροφής.
Οι κυριότερες βιταμίνες είναι:
Βιταμίνη Α
Θεμελιώδnς για τη σωστή ανάπτυξη του οργανισμού και κυρίως για τα οστά, τα δόντια, τα μαλλιά, τα νύχια, ενώ διατnρεί και το δέρμα υγιές.
Βιταμίνη Β1
Είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία της καρδιάς, των μυών και του νευρικού συστήματος.
Βιταμίνη Β2
Βοηθάει στη σωστή ανάπτυξη, στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων,στη διατήρηση υγιούς δέρματος,νυχιών και τριχών.
Νικοτιναμίδιο (Βιταμίνη Β3)
Απαραίτητο για την υγεία του νευρικού και πεπτικού συστήματος, καθώς και για την υγεία του δέρματος.
Βιταμίνη Β6
Παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Διατηρεί το δέρμα υγιές.
Βιταμίνη Β12
Απαραίτητη για τη σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Διατηρεί υγιές το νευρικό σύστημα. Η έλλειψη της μπορεί να εξελιχθεί σε κακοήθη αναιμία.
Βιταμίνη C
Έχει οντιοξειδωτικές ιδιότnτες, προστατεύει τους ιστούς του σώματος και είναι απαραίτητη σε καταστάσεις στρες.
Βιταμίνη D3
Βοηθάει στπν απορρόφηση του ασβεστίου, στο μεταβο­λισμό του φωσφόρου και είναι σημαντική για τη διατήρη­ση της υγείας των οστών.
Βιταμίνη Ε
Προστατεύει τα κύτταρα και φροντίζει για τη σωστή λειτουργία του κυκλοφορικού, του νευρικού και του πεπτικού συστήματος.
Βιοτίνη
Παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων. Απαραίτητο στοιχείο για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.
Φυλλικό Οξύ
Σημαντικότατο συνένζυμο για την αποσύνθεση των παλιών και τη σύνθεση νέων πρωτεϊνών. Απαραίτητο για τη σύνθεση του DΝΑ και του RNA. Σημαντικό για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Προστατεύει από τη στεφανιαία νόσο.
Βήτα-καροτένιο
Δρα ως οντιοξειδωτικό προστατεύοντας τα συστατικά των κυττάρων. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Μέταλλα
Μαγνήσιο
Είναι υπεύθυνο για πολλές λειτουργίες του οργανισμού, όπως για τη μεταβίβαση των νευρικών παλμών, την ανάπτυξη των δοντιών και σκελετού, καθώς και για την ομαλή λειτουργία της καρδιάς και των μυών.
Ασβέστιο
Βασικό συστατικό δοντιών και σκελετού. Υπάρχει στον οργανισμό σε μεγαλύτερες ποσότητες από οποιοδήποτε άλλο μεταλλικό στοιχείο και είναι το πιο σημαντικό για τον οργανισμό.
Σίδηρος
Αυξάνει την άμυνα του οργανισμού. Απαραίτπτος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνnς n οποία μεταφέρει οξυγόνο στον οργανισμό.
Χαλκός
Αναγκαίος για τον σωστό σχηματισμό της αιμοσφαιρίνnς και για την παραγωγή ορισμένων ενζύμων.
 Ψευδάργυρος
Φροντίζει να είναι σωστές και αποτελεσματικές οι βιοχnμι­κές διαδικασίες του οργανισμού.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Δυσκοιλιότητα στα βρέφη

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ως προς το φυσιο­λογικό αριθμό κενώσεων που έχει ένα νεογέννητο καθημερινά. Μερικά νεογέννητα έχουν μια κένωση την ημέρα, ενώ άλλα ενεργούνται συχνά (ακόμα και μετά από κάθε γεύμα).

 Αν οι γονείς δεν είναι συνεπώς σωστά ενημερωμένοι γι αυτή την ποικιλομορ­φία των κενώσεων, είναι εύκολο να νομίσουν ότι το βρέφος τους πάσχει από διάρροια ή δυσκοιλιότητα.

Ένα άλλο γεγονός που δημιουργεί στους γονείς την εντύπωση ότι το νεογέννητό τους
πάσχει από δυσκοιλιότητα, είναι ότι συχνά αυτό κατά την ώρα της αφόδευσης δείχνει να δυσφορεί, σφίγγεται και κοκκινίζει.Το φαινόμενο αυτό δεν έχει σχέση με δυσκοι­λιότητα αφού παρατηρείται ακόμα και όταν οι κενώσεις είναι μαλακές. 

Ειδικά τα νεογέννητα που θηλάζουν από τη μητέρα τους, ενώ τις πρώτες ημέρες έχουν 7 -8 κενώσεις ημερησίως, μετά τη δεκάτη ημέρα ζωής, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να ενεργούνται μόνο κάθε 6-7 ημέρες. Αυτό που καθορίζει λοιπόν την ύπαρξη ή όχι δυσκοιλιότητα είναι η σύσταση των κοπρά­νων και όχι η συχνότητά τους. Αν τα κόπρα­να είναι σκληρά και προκαλούν τραυματισμό του δακτυλίου, με δημιουργία ραγάδων, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Αντιμετώπιση

α.Σιγουρευτείτε ότι το νεογέννητο παίρνει αρκετή τροφή και υγρά. Αυτό καθορίζεται
από την κανονική πρόσληψη βάρους, την απο­βολή αφθόνων και ανοικτού χρώματος ούρων και το γεγονός ότι το νεογέννητο δεν αναζη­τεί τροφή για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το τελευταίο γεύμα. Αν υπάρχει αβεβαιότητα ως προς την ποσότητα της τροφής συνιστούμε τη χορήγηση επιπλέον γάλατος ή υγρών.

β.Τυχόν χορήγηση φαρμάκων στο βρέφος μπορεί να προκαλάσει δυσκοι­λιότητα (π.χ. σίδηρος), οπότε διακόπτουμε προσωρινά τη χρήση τους.

γ.Προσθέτουμε χαμομήλι στη διατροφή του βρέφους(κατά προτίμηση
 μέσα στο γάλα).

Σε επίμονες περιπτώσεις χρησιμοποιούμε βρε­φικά υπόθετα γλυκερίνης (όχι όμως σε καθη­μερινή βάση) ή κάνουμε κλύσμα με φυσιολογικό ορό (η ποσότητα του υγρού να είναι 30-40ml).

Αν παρόλα αυτά η δυσκοιλιότητα συνεχίζεται, θα πρέπει να αποκλεισθεί το συγ­γενές μεγάκολο, ο συγγενής υποθυρεοειδι­σμός, ή υπερασβεστιαιμία κ.λπ.


Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Εμβόλια και προβληματισμοί

Η παρασκευή ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων είναι ένας από τους μεγαλύτερους θριάμβους της Ιατρικής.Εντούτοις οι παιδίατροι συναντούμε κάποιους γονιούς που από παραπληροφόρηση αρνούνται να εμβολιάσουν το παιδί τους.
Ο γιατρός ασκεί μεγάλη επίδραση στην απόφαση του γονέα να ακολουθήσει το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Ο επαγγελματίας υγείας πρέπει να κατανοήσει τους προβληματισμούς του γονιού σχετικά με τα εμβόλια και να θεμελιώσει έναν ανοιχτό διάλογο, χωρίς αντιπαλότητα, με τον διστακτικό γονιό αρκετά νωρίς και να του δώσει σαφείς και εύκολα κατανοητές απαντήσεις για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων, καθώς και ακριβείς πληροφορίες για τους εμβολιασμούς και την αναγκαιότητά τους.
Στοιχεία για την σοβαρότητα των νόσων και των επιπλοκών τους και επίσης στοιχεία σχετικά με επιδημίες του παρελθόντος είναι χρήσιμα για να τονίσουν την αναγκαιότητα διατήρησης υψηλών ποσοστών εμβολιαστικής κάλυψης. Ο γονιός με τεκμηριωμένο διάλογο πρέπει να πειστεί ότι ο εμβολιασμός αποτελεί την καλύτερη και ασφαλέστερη επιλογή για το παιδί του.


Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Εμβόλιο φυματίωσης(BCG)

Το BCG είναι το παλαιότερο από τα χρησιμοποιούμενα εμβόλια σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι διάφορες χώρες ακολουθούν κάθε μία τη δική της πολιτική εμβολιασμού, ενώ υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την αποτελεσματικότητά του.
Φαίνεται ότι το αντιφυματικό εμβόλιο  προστατεύει κυρίως έναντι της λεμφοαιματογενούς διασποράς της νόσου, δηλαδή της φυματιώδους μηνιγγίτιδας και κεγχροειδούς φυματίωσης, οι οποίες προσβάλλουν μικρά παιδιά και βρέφη, ενώ δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικό στην πνευμονική μορφή της νόσου που αφορά κυρίως τους ενήλικες. Υπολογίζεται ότι η συχνότητα της νόσου είναι 13 περιπτώσεις/100.000 εγχώριου παιδικού πληθυσμού, που, όμως, υπερδιπλασιάζεται εάν συμπεριλάβει κανείς και τους αλλοδαπούς μετανάστες.
Καθώς οι ενήλικες είναι εκείνοι που ευθύνονται για τη διασπορά της νόσου,σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο έλεγχος της εξάπλωσης της φυματίωσης γενικότερα δεν θα πρέπει να βασίζεται στον εμβολιασμό, αλλά να στηρίζεται σε μέτρα όπως ο έγκαιρος εντοπισμός των πασχόντων και στη θεραπεία τους κάτω από άμεση επίβλεψη.
Ένα σημαντικό μειονέκτημα του εμβολίου BCG είναι η θετικοποίηση της δερμοαντίδρασης Mantoux σε μέγεθος και για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να προβλεφθεί. Έτσι, δεν είναι δυνατή η διάκριση της φυσικής μόλυνσης από μυκοβακτηρίδιο, από την αντίδραση λόγω του εμβολίου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση για το ποιο παιδί χρειάζεται χημειοπροφύλαξη και ποιο όχι.
Το πρόβλημα αυτό αναμένεται να αντιμετωπισθεί στο μέλλον με την παρασκευή νεότερου και πιο αποτελεσματικού εμβολίου, το οποίο επιπλέον δεν θα τροποποιεί τη φυματινοαντίδραση. Η ακριβής επίπτωση της φυματίωσης δεν είναι ακριβώς γνωστή.
Στην Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, ο αντιφυματικός εμβολιασμός θεωρείται υποχρεωτικός και διενεργείται σε παιδιά Α΄ δημοτικού από τις κατά τόπους Νομαρχίες. Προβληματισμοί και αντιθέσεις σχετικά με το μαζικό αντιφυματικό εμβολιασμό στη χώρα μας έχουν διατυπωθεί συχνά. Σύμφωνα με τις οδηγίες της διεθνούς ένωσης κατά της φυματίωσης ,λαμβάνοντας υπόψη το ατελές σύστημα επιτήρησης και δήλωσης των κρουσμάτων στην Ελλάδα, την είσοδο αλλοδαπών από χώρες με υψηλή επίπτωση, καθώς και τις περιπτώσεις φυματιώδους μηνιγγίτιδας που -αν και έχουν μειωθεί σημαντικά- ακόμα παρατηρούνται, αποφάσεις όπως πλήρης διακοπή του εμβολιασμού, θα ήταν δύσκολο να υποστηριχτούν.
Θεωρείται απαραίτητη η ανάπτυξη ενός επιδημιολογικού προγράμματος καταγραφής της νόσου, που θα μας επιτρέψει να τροποποίησουμε το εμβολιαστικό μας προγράμμα μόνο προς τους πληθυσμούς αυξημένου κινδύνου. Μέχρι τότε, θα πρέπει οι Έλληνες παιδίατροι, να διενεργούν την προληπτική εξέταση με τη φυματινοαντίδραση Mantoux, ώστε να συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση της μόλυνσης με το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης.


Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Προληπτικά σφραγίσματα στα παιδιά (sealants)

Για να προφυλάξουμε τα δόντια του παιδιού από την τερηδόνα χρησιμοποιούμε τα sealants.
Τι είναι τα sealants;
Είναι υλικά που χρησιμοποιούν οι παιδοοδοντίατροι (ρητίνες) για την κάλυψη φυσιολογικών δοντιών.

Γιατί και πότε τοποθετούνται sealants;
Τοποθετούνται στα μόνιμα δόντια του παιδιού. Στην ηλικία των 6 ετών περίπου ανατείλουν οι πρώτοι γομφίοι, οπότε τότε κάνουμε την πρώτη επικάλυψη με sealants.Αυτό πρέπει να γίνεται γιατί αυτά τα δόντια έχουν πολλές οπές, αύλακες και σχισμές και είναι δύσκολο να καθαριστούν σωστά με το βούρτσισμα κι ως γνωστόν τα υπολείμματα τροφών δημιουργούν τερηδόνα και φθορά του δοντιού.

Τρόπος τοποθέτησης
Η διαδικασία της τοποθέτησης των sealants είναι απλή κι ανώδυνη. Το δόντι δεν τροχίζεται, απλά επικαλύπτεται με μια λεπτή στρώση υλικού πάνω στις σχισμές του.

Συντήρηση των sealants
Ο παιδοοδοντίατρος μία φορά το χρόνο πρέπει να ελέγχει τα δόντια του παιδιού κι αν το sealant έχει φύγει να το αντικαθιστά. Στη ηλικία των 12 που βγαίνουν και οι δεύτεροι μόνιμοι γομφίοι πρέπει να επικαλύπτονται κι αυτοί.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για τα sealants είναι απολύτως ασφαλή για τα παιδιά και το κόστος τους είναι προσιτό.



Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Έμμηνος ρύση και διαταραχές

Η περίοδος, που επιστημονικά ονομάζεται έμμηνος ρύση, είναι η αποβολή αίματος και συστατικών του ενδομητρίου κάθε μήνα. Στη γυναίκα η πρώτη περίοδος εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία 12–13 χρόνων αλλά καμιά φορά μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 8-9 ετών ή να καθυστερήσει μέχρι και 16-17 ετών.

Ο κύκλος της περιόδου είναι συνήθως 28-30 ημέρες και υπολογίζεται από την αρχή μιας περιόδου μέχρι την αρχή της επομένης. Η περίοδος θεωρείται φυσιολογική ακόμα κι αν ο κύκλος της διαρκεί από 21 μέχρι 35 ημέρες. Είναι επίσης φυσιολογικό ο κύκλος κάθε γυναίκας να ποικίλλει από μήνα σε μήνα κατά 2 με 3 ημέρες πάνω κάτω. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες διαταραχές στην έμμηνο ρύση που έχουν σχέση με την συχνότητα ή την ποσότητα αίματος που αποβάλλεται και είναι οι παρακάτω:

  • Αμηνόρροια: Μη εμφάνιση περιόδου. Διακρίνεται σε πρωτοπαθή όταν  δεν έχει έρθει ποτέ περίοδος και δευτεροπαθή όταν έχει έρθει περίοδος και εν συνεχεία σταματά για κάποιο λόγο.
  • Αραιομηνόρροια: Παράταση του κύκλου περισσότερο από 35 ημέρες (Λιγότεροι από 9 εμμηνορρυσιακοί κύκλοι στη διάρκεια του έτους). Συχνά προηγείται της εγκατάστασης της δευτεροπαθούς αμηνόρροιας. Το συχνότερο αίτιο είναι το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών. Τα δύο πρώτα χρόνια από την εμμηναρχή και μέχρι να σταθεροποιηθεί ο κύκλος είναι φαινόμενο πολύ συχνό στα νεαρά κορίτσια.
  • Υπομηνόρροια: Μείωση της ποσότητας ή και της διάρκειας της εμμήνου ρύσεως. Παρατηρείται συχνά κατά τη διάρκεια της λήψης αντισυλληπτικών δισκίων (χωρίς κλινική σημασία). Επίσης, παρατηρείται όταν υπάρχει απόφραξη (π.χ. στένωση τραχήλου) ή όταν υπάρχουν ενδομητρικές συμφύσεις (σύνδρομο Asherman).
  • Υπερμηνόρροια: Αύξηση της ποσότητας ή και της διάρκειας της εμμήνου ρύσεως, χωρίς η συνολική απώλεια αίματος κατά την εμμηνορρυσία να υπερβαίνει τα 80 mL. Συχνά αίτια υπερμηνόρροιας αποτελούν τα υποβλεννογόνια ινομυώματα, η αδενομύωση, η υπερπλασία του ενδομητρίου, η δυσλειτουργική αιμορραγία και οι διαταραχές της πηκτικότητας.
  • Μηνορραγία: Αύξηση της ποσότητας ή και της διάρκειας της εμμήνου ρύσεως, με αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια αίματος >80 mL. Ολες οι περιπτώσεις υπερμηνόρροιας μπορεί να προκαλέσουν και μηνορραγία.
  • Μητρορραγία: Εμφάνιση κολπικής αιμόρροιας σε χρονικά διαστήματα που δεν έχουν σχέση με τα διαστήματα της αναμενόμενης εμμηνορρυσίας. Συχνά αίτια αποτελούν οι ενδομήτριοι πολύποδες, τα ινομυώματα, η υπερπλασία και ο καρκίνος του ενδομητρίου.
  • Μηνομητρορραγία: Μηνορραγία και επανεμφάνιση ή συνέχιση της αιμορραγίας σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα.
  • Συχνομηνόρροια: Εμφάνιση εμμήνου ρύσεως σε διάστημα μικρότερο των 21 ημερών.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Θηλασμός και διατροφή

Η σωστή διατροφή της μητέρας που θηλάζει παίζει μεγάλο ρόλο στην ποιότητα του γάλατος και κατά συνέπεια στην διατροφή του βρέφους, ειδικά αν θηλάζει αποκλειστικά.

Οι θηλάζουσες μαμάδες που τρώνε λιγότερο από 1500 με 1800 θερμίδες ανά ημέρα, μπορεί να εμφανίσουν μείωση της προσφοράς γάλακτος. Σημασία έχει βέβαια εκτός από την ποσότητα και η ποιότητα του γάλακτος. Αυτό διασφαλίζεται με μια ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή που βασίζεται σε ένα ποικίλο μενού υψηλής ποιότητας τροφών με στόχο το μητρικό γάλα να είναι πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Οι θηλάζουσες μητέρες που ακολουθούν μια θρεπτική δίαιτα εξασφαλίζουν καλή υγεία τόσο για τις ίδιες όσο και για τα μωρά τους.
Συμβουλές για τις διατροφικές συνήθειες κατά τη γαλουχία:
Πίνετε αρκετά υγρά.
Μέρος της υγιεινής διατροφής για τη θηλάζουσα μητέρα περιλαμβάνει αρκετό νερό και άλλα υγρά. Οι θηλάζουσες μητέρες πρέπει να πίνουν τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό την ημέρα.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η πρόσληψη περισσότερων υγρών θα αυξήσει την προσφορά γάλακτος παρόλο που η λήψη πολλών υγρών βοηθάει γενικά την καλύτερη λειτουργία του οργανισμού καταπολεμώντας την δυσκοιλιότητα κι απομακρύνοντας τις διάφορες τοξίνες μέσω της διούρησης. 
Καταναλώστε  αρκετές θερμίδες.
Οι μητέρες που θηλάζουν χρειάζονται περίπου 300 με 500 επιπλέον θερμίδες ανά ημέρα από ό, τι ήταν αναγκαίο για να διατηρηθεί το προ-εγκυμοσύνης βάρος.
Φάτε μια ισορροπημένη και ποικίλη διατροφή.
Η διατροφή στο θηλασμό πρέπει να είναι ελεύθερη. Η καλύτερη ένδειξη για το πόσο θα πρέπει να τρώτε είναι η δική σας όρεξη. Η πυραμίδα των τροφών δείχνει το πόσο από κάθε είδος πρέπει κανείς να καταναλώνει ανάλογα με το μέγεθός τους στην πυραμίδα. Η συνολική ημερήσια πρόσληψη πρέπει να περιλαμβάνει μια ποικιλία από κάθε ομάδα τροφίμων.
Η πρόσληψη θερμίδων εξαρτάται από το πόσο ασκείστε και αν επιθυμείτε να διατηρήσετε το βάρος σας, να χάσετε ή να κερδίσετε βάρος. Τρώτε διαφορετικά φαγητά για να πάρετε τις θερμίδες, βιταμίνες και μέταλλα που χρειάζεται για να παραμείνετε υγιείς.
Πρωτεΐνες.
Οι θηλάζουσες μητέρες πρέπει να τρώνε 64  γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα. Οι   πρωτεΐνες βοηθούν στην ανάπτυξη όλων των ιστών(μύες, οστά κτλ) και στην υγεία των κυττάρων του σώματος ,επίσης βοηθούν την αντίσταση στις λοιμώξεις με την παραγωγή αντισωμάτων. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες είναι το κρέας, το ψάρι, τα αυγά, το γάλα, το τυρί, τα φασόλια ,το φυστικοβούτυρο, η σόγια και τα προϊόντα ολικής αλέσεως.
Λιπαρά οξέα.
Τα λιπαρά ψάρια (σολωμός, σκουμπρί, σαρδέλα) είναι εξαιρετικές πηγές λιπαρών οξέων, τα οποία είναι πολύ χρήσιμα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των μαθησιακών δυνατοτήτων του βρέφους.
Ασβέστιο.
Το ασβέστιο απελευθερώνεται από τα οστά σας και εμπλουτίζει το γάλα σας κατά τον διάρκεια του θηλασμού, ωστόσο αυτό δεν αυξάνει τον κίνδυνο για οστεοπόρωση, γιατί θα ανακτήσετε την οστική μάζα μετά τον απογαλακτισμό. Η διατροφή της θηλάζουσας μητέρας απαιτεί 1200 mg ασβεστίου την ημέρα. Μεγάλες πηγές ασβεστίου είναι το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, ο κρόκος αυγού, τα αμύγδαλα, τα φυλλώδη λαχανικά και τα δημητριακά ολικής αλέσεως. Αν δεν λαμβάνετε αρκετό ασβέστιο από τη διατροφή σας συνιστάται να πάρετε ένα συμπλήρωμα ασβεστίου.
Σίδηρος.
 Το έμβρυο αντλεί σίδηρο από τα αποθέματα σιδήρου της μητέρας, προκειμένου να δημιουργήσει τα δικά του, μιας και τους πρώτους 4 με 6 μήνες της ζωής του θα τρέφεται αποκλειστικά με γάλα, που είναι φτωχό σε σίδηρο. Ο σίδηρος που εκκρίνεται στο μητρικό γάλα είναι λίγος σε ποσότητα αλλά έχει καλύτερη απορρόφηση. Εξαιρετικές πηγές σιδήρου είναι το κόκκινο κρέας, το συκώτι, τα πουλερικά, τα αυγά, τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, οι ελιές, το ψωμί  και τα ζυμαρικά.
Αν θηλάζετε αποκλειστικά καλό είναι τους πρώτους 6 μήνες να λαμβάνετε συμπλήρωμα σιδήρου σε δοσολογία που θα σας υποδείξει ο γιατρός σας.
Βιταμίνη D.
 Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για το σχηματισμό των οστών και των δοντιών του βρέφους. Επίσης, ενισχύει το νευρικό σύστημα, την ανάπτυξη των μυών αλλά και την πήξη του αίματος. Υπάρχει άφθονη στο γάλα, στα ψάρια, στα αυγά, στα δημητριακά και το μουρουνέλαιο.
Τα περισσότερα τρόφιμα επιτρέπονται στη διατροφή της μητέρας που θηλάζει ,όμως υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις όπου συνιστάται να ακολουθηθεί  μια ειδική δίαιτα πχ σε μωρά με αλλεργία στο γάλα αγελάδας αποκλείουμε τα γαλακτοκομικά από την διατροφή της μητέρας.
Τρόφιμα και "κολικοί".
Υπάρχουν λίγα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα τρόφιμα που προκαλούν σε εμάς αέρια ή τα πικάντικα τρόφιμα - όταν καταναλώνονται με μέτρο – σχετίζονται με ενοχλήσεις ή προβλήματα στο βρέφος που θηλάζει. Μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση τροφών όπως τα φασόλια δεν σχετίζεται με κολικούς στα βρέφη.Τα  αέρια προέρχονται από το άπεπτο τμήμα που παραμένει στο έντερο μας. Οι ουσίες που εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και στο μητρικό γάλα δεν προκαλούν αέρια.
Θηλασμός και χορτοφαγία.
Το γάλα των χορτοφάγων μητέρων είναι συνήθως θρεπτικά παρόμοιο με των υπολοίπων. Οι αποκλειστικά χορτοφάγες μητέρες πρέπει όμως να βεβαιωθούν ότι η διατροφή τους περιλαμβάνει αρκετές πρωτεΐνες και μπορεί να απαιτηθούν επιπλέον βιταμίνη Β12, βιταμίνη D, σίδηρος, ασβέστιο και κατά τη διάρκεια του θηλασμού, προκειμένου το μητρικό γάλα να περιέχει επαρκή ποσότητα των εν λόγω βιταμινών και ανόργανων στοιχείων.
Καφές, τσάι και καφεϊνούχα ποτά.
Η καφεΐνη δεν απαγορεύεται τελείως στη διατροφή του θηλασμού αν και είναι καλύτερο να την περιορίσετε ενώ θηλάζετε, διότι μπορεί να κάνει το μωρό σας νευρικό ή ευερέθιστο, και μπορεί να έχει συνέπειες στον ύπνο του. Είναι καλύτερο να πίνετε ως επί το πλείστον ροφήματα χωρίς καφεΐνη .
Αλκοόλ.
Η κατανάλωση αλκοόλ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι συμβατή με το θηλασμό. Η συχνή και άμετρη κατανάλωση οινοπνεύματος μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες στο μωρό, να επιβραδύνει την αύξηση του σωματικού βάρους και να οδηγήσει σε κινητική καθυστέρηση.
Κάπνισμα.
Το βαρύ κάπνισμα μπορεί να μειώσει την παραγωγή γάλακτος. Σε μερικές περιπτώσεις, ο καπνός του τσιγάρου προκαλεί συμπτώματα στο βρέφος όπως ναυτία, εμετό, κοιλιακές κράμπες και διάρροια.
Φάρμακα.
Μερικά φάρμακα δεν απεκκρίνονται στο γάλα ωστόσο στα περισσότερα αντενδείκνυται η χρήση τους κατά τον θηλασμό. Αναφέρετε πάντα στο γιατρό που σας χορηγεί φαρμακευτική αγωγή ότι θηλάζετε.


Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Άλγη ανάπτυξης

Τα άλγη ανάπτυξης είναι η πιο κοινή αιτία επαναλαμβανόμενου πόνου των άκρων κατά την παιδική ηλικία. Τα άλγη ανάπτυξης χαρακτηρίζονται ως βύθιος πόνος στους μύες που είναι συνήθως αμφοτερόπλευρος κι εμφανίζεται αργά στην ημέρα ή το βράδυ χωρίς να συνοδεύεται με χωλότητα ή περιορισμένη κινητικότητα.
Δεν υπάρχει ιστορικό τραύματος ή μόλυνσης, και η φυσική εξέταση δεν μας δίνει παθολογικά ευρήματα. Οι περιοχές που εμπλέκονται πιο συχνά περιλαμβάνουν τους μηρούς, τις γάμπες, την περιοχή πίσω από τα γόνατα και σπάνια τα αντιβράχια και τον κορμό. Συνήθως ο πόνος δεν εντοπίζεται στις αρθρώσεις, οπότε αν το παιδί διαμαρτυρηθεί για αρθρικό πόνο πρέπει να αποκλειστούν άλλες αιτίες.
Τα άλγη ανάπτυξης μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια της ημέρας ή το βράδυ και μερικές φορές να είναι τόσο έντονα που να ξυπνήσουν το παιδί από τον ύπνο.
Αιτίες
Φαίνεται να υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ της εμφάνισης του πόνου και της ταχείας φάσης της αύξησης με το κλείσιμο των επιφύσεων. Ο όρος άλγη ανάπτυξης χρησιμοποιείται, επειδή η κατάσταση αυτή εμφανίζεται μόνο στα παιδιά και όχι στην ενήλικη ζωή (μετά τη διακοπή της ανάπτυξης).
Η ακριβής παθογένεια των αλγών ανάπτυξης είναι άγνωστη. Πολλές αιτίες έχουν προταθεί, όπως παραμορφώσεις, ορθοπεδικές ανωμαλίες, και ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει μια οικογενειακή επίπτωση της κατάστασης και συνοδεύονται συνήθως από συναισθηματικές διαταραχές του παιδιού.

Θεραπεία
 Η θεραπεία για την πάθηση αυτή είναι εμπειρική. Δίδονται αναλγητικά όπως (παρακεταμόλη) και συμβουλές για ξεκούραση των άκρων, μασάζ και εφαρμογή θερμών επιθεμάτων για ανακούφιση. Οι γονείς και το παιδί πρέπει να διαβεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή οργανική νόσος και ότι το πρόβλημα θα υποχωρήσει. Είναι χρήσιμο να εξερευνήσετε την οικογενειακή κατάσταση σε μια αναζήτηση για ψυχοκοινωνικό στρες της οικογένειας. Τα άλγη ανάπτυξης δεν έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες και αντιπροσωπεύουν μια καλοήθη κατάσταση.