Η υμενίτιδα του ισχίου είναι οξεία φλεγμονώδης αντίδραση και συνήθως παρατηρείται μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Είναι η πιο συχνή αιτία πόνου του ισχίου στην παιδική ηλικία. Προσβάλλει 2-3% των παιδιών μεταξύ 3-10 ετών και είναι πιο συχνή στα αγόρια. Δημιουργείται συλλογή υγρού από άγνωστη αιτία στην άρθρωση του ισχίου, που υποχωρεί μετά από λίγες μέρες χωρίς να αφήσει βλάβη.
Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα;
Πόνος στο ισχίο που κάνει το παιδί να κουτσαίνει. Συνήθως ο πόνος στο ισχίο έρχεται ξαφνικά και μπορεί να παρουσιάζεται ως πόνος στη βουβωνική χώρα, στον άνω μηρό ή μερικές φορές αντανακλά στο γόνατο. Η πιο συχνή εκδήλωση είναι να ξυπνά ένα παιδί και να κουτσαίνει ή να αρνείται να περπατήσει.
Πώς μπαίνει η διάγνωση;
Η κλινική εξέταση είναι χαρακτηριστική. Παρατηρείται χωλότητα (δηλαδή το παιδί κουτσαίνει) και η κινητικότητα του ισχίου κατά την εξέταση είναι περιορισμένη, ιδιαίτερα η έσω στροφή. Σπάνια προσβάλλονται και τα δύο ισχία. Οι ακτινογραφίες είναι φυσιολογικές και τις αποφεύγουμε γιατί το οίδημα των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση δεν είναι ειδικό εύρημα. Σε αμφίβολες περιπτώσεις η παρακέντηση του ισχίου αποδίδει άσηπτο κιτρινωπό υγρό.
Θεραπεία
Θεραπευτικώς συνιστάται ανάπαυση στο κρεβάτι και έλξη με ελαφριά κάμψη του ισχίου, που πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με το μέγεθος του πόνου. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στη μείωση του πόνου, αν και χωρίς θεραπεία το επώδυνο ισχίο υποχωρεί συνήθως μετά από μία εβδομάδα περίπου. Είναι συνηθισμένη η ανάπτυξη νέων επεισοδίων παροδικής υμενίτιδας, που είναι συνήθως πιο ήπια και πιο σύντομα από το πρώτο επεισόδιο.
Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα;
Πόνος στο ισχίο που κάνει το παιδί να κουτσαίνει. Συνήθως ο πόνος στο ισχίο έρχεται ξαφνικά και μπορεί να παρουσιάζεται ως πόνος στη βουβωνική χώρα, στον άνω μηρό ή μερικές φορές αντανακλά στο γόνατο. Η πιο συχνή εκδήλωση είναι να ξυπνά ένα παιδί και να κουτσαίνει ή να αρνείται να περπατήσει.
Πώς μπαίνει η διάγνωση;
Η κλινική εξέταση είναι χαρακτηριστική. Παρατηρείται χωλότητα (δηλαδή το παιδί κουτσαίνει) και η κινητικότητα του ισχίου κατά την εξέταση είναι περιορισμένη, ιδιαίτερα η έσω στροφή. Σπάνια προσβάλλονται και τα δύο ισχία. Οι ακτινογραφίες είναι φυσιολογικές και τις αποφεύγουμε γιατί το οίδημα των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση δεν είναι ειδικό εύρημα. Σε αμφίβολες περιπτώσεις η παρακέντηση του ισχίου αποδίδει άσηπτο κιτρινωπό υγρό.
Θεραπεία
Θεραπευτικώς συνιστάται ανάπαυση στο κρεβάτι και έλξη με ελαφριά κάμψη του ισχίου, που πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με το μέγεθος του πόνου. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στη μείωση του πόνου, αν και χωρίς θεραπεία το επώδυνο ισχίο υποχωρεί συνήθως μετά από μία εβδομάδα περίπου. Είναι συνηθισμένη η ανάπτυξη νέων επεισοδίων παροδικής υμενίτιδας, που είναι συνήθως πιο ήπια και πιο σύντομα από το πρώτο επεισόδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου