Άγχος ο ύπουλος εχθρός μας

Τα παιδιά όσο κι αν φαίνεται παράξενο ζουν μια αγχωτική ζωή.Όταν είναι μωρά,είναι συνεχώς σε μια διαδικασία μάθησης μπουσούλημα, περπάτημα, ομιλία και καθώς μεγαλώνουν μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις μας από αυτά.
Το άγχος είναι ένα μέρος της καθημερινής ζωής για όλους μας.Το άγχος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά πολλά μέρη του σώματος,ιδιαίτερα το ανοσοποιητικό σύστημα,ως εκ τούτου,το να μάθουμε να χειριζόμαστε το άγχος της καθημερινότητας μας είναι πολύ σημαντικό, καθώς ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα θα επηρεάσει αρνητικά την υγεία μας.Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στη διαχείριση του στρες δείχνοντάς τους θετικούς τρόπους αντιμετώπισης των καθημερινών πιέσεων και υγιεινό τρόπο ζωής (διατροφή,άσκηση).

Η φυσιολογία του στρες 
Η ορμόνη του στρες είναι η κορτιζόλη.Εκκρίνουμε αυτή την ορμόνη για να λειτουργήσουμε σε καταστάσεις στρες και άγχους.Το τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος θα αισθανθεί την αγχωτική αντίδραση μας.Ο υποθάλαμος τότε θα στείλει ένα μήνυμα στην υπόφυση(μέσω μιας ουσίας) κι η υπόφυση με τη σειρά της θα ενημερώσει τα επινεφρίδια για την κατάσταση στρες ώστε να απελευθερώσουν την κορτιζόλη.Η μεγαλύτερη ποσότητα κορτιζόλης απελευθερώνεται νωρίς το πρωί ενώ στη συνέχεια μειώνεται στον οργανισμό μας κατά τη διάρκεια της ημέρας.Σε ένα βαθμό,αυτό μας βοηθά να χειριστούμε το άγχος της καθημερινότητας. Ωστόσο,εάν απελευθερωθεί πάρα πολύ μεγάλη ποσότητα κορτιζόλης (λόγω αυξημένου στρες και άγχους)το σακχάρου στο αίμα και η χοληστερόλη θα αυξηθούν και η λειτουργία του ανοσοποιητικού θα μειωθεί με αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαρές ασθένειες. Πολλοί γονείς ρωτούν γιατί τα παιδιά τους είναι μια χαρά κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά το βράδυ ανεβάζουν πυρετό ή παρουσιάζουν πόνο στα αυτιά.Αυτό συμβαίνει επειδή η κορτιζόλη βρίσκεται στον οργανισμό σε ελάχιστες ποσότητες τη νύχτα έτσι το σώμα είναι πιο ευαίσθητο στον πυρετό και στον πόνο.

Συμβουλές για να μειώσουμε το άγχος 

1)Σωματική άσκηση: Κινηθείτε,τρέξτε,παίξτε μαζί με τα παιδιά. Η άσκηση χαλαρώνει,εκτονώνει και παράγει την έκκριση ενδορφινών (ουσίες που βελτιώνουν τη διάθεση και μειώνουν το στρες).

2)Φαγητό: Τρώτε μη επεξεργασμένα τρόφιμα, ωμά φρούτα, λαχανικά. Αποφύγετε τα άσπρα τρόφιμα όπως είναι η ζάχαρη,το ψωμί,το ρύζι που είναι όλοι απλοί υδατάνθρακες που αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Για να διατηρήσετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σταθερά τρώτε 3 γεύματα την ημέρα - συν υγιεινά σνακ ανάμεσα. Επίσης προσθέτοντας μια πηγή πρωτεΐνης σε κάθε γεύμα βοηθάμε στη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

3)Ύπνος: Ο ποιοτικός και ποσοτικός ύπνος αναζωογονεί και μειώνει το στρες. Επιλέξτε να ακούτε χαλαρωτική μουσική μαζί με το παιδιά σας πριν κοιμηθείτε ή διαβάστε τους ένα παραμύθι.

4)Γέλιο:Αποκτήστε τη συνήθεια να λέτε αστεία,διαβάστε αστείες ιστορίες,δείτε κωμωδίες.Το γέλιο μειώνει το άγχος κι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

5)Σωστή αναπνοή: Διδάξτε στα παιδιά σας πως να πάρουν βαθιές αναπνοές από την κοιλιά.

Ξένο σώμα στη μύτη

Τα παιδιά έχουν την τάση να εξερευνούν τον κόσμo και τα αντικείμενα. Στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής συχνά εισάγουν αντικείμενα στο στόμα ή τη μύτη τους. Στο στόμα τα αντικείμενα τα καταπίνουν,τα φτύνουν ή στη χειρότερη των περιπτώσεων περνούν προς το αναπνευστικό,οπότε έχουμε σοβαρά προβλήματα. Σίγουρα όμως, δεν παραμένουν στο στόμα τους για πολύ. Δε συμβαίνει το ίδιο, ωστόσο και με τη μύτη. Η μύτη είναι μια κλειστή κοιλότητα και εκεί το ξένο σώμα μπορεί να σφηνώσει και να παραμείνει καιρό.

Οι ηλικίες που συχνότερα βάζουν ξένα σώματα στη μύτη είναι από 18 μηνών ως 4 ετών. Τα πιο συχνά ξένα σώματα είναι όσπρια όπως φασόλια και πλαστικά ή μεταλλικά αντικείμενα. Τα οργανικά υλικά επειδή διαλύονται προκαλούν ερεθισμό στο βλεννογόνο και πόνο. Τα αδρανή υλικά όπως το πλαστικό και το μέταλλο μπορεί να μην ενοχλούν και να παραμείνουν στη μύτη για καιρό με κίνδυνο να αναπτυχθεί ινώδης ιστός και να περιχαρακωθεί το ξένο σώμα ή και να προκαλέσει διάτρηση του διαφράγματος. Βέβαια, ο μεγάλος κίνδυνος στην περίπτωση του ξένου σώματος στη μύτη είναι να γλιστρήσει στον αεραγωγό και να προκαλέσει απόφραξη του αναπνευστικού.

Ξένο σώμα στη μύτη πρέπει να υποπτεύεται κανείς όταν το παιδί βγάζει πύον από το ένα μόνο ρουθούνι ή παραπονείται για απόφραξη στη μια μόνο πλευρά.Μπορεί να υπάρχει και μικροαιμορραγία από το ρουθούνι αυτό. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο το παιδί να αναφέρει σε κάποια στιγμή ότι έχει βάλει το ξένο σώμα στη μύτη του.

Όταν διαπιστωθεί το ξένο σώμα, πρέπει να αφαιρεθεί, συνήθως από εξειδικευμένο γιατρό, δηλαδή από τον ΩΡΛ. Αυτό συνήθως γίνεται με το παιδί ξύπνιο, να κάθεται στην αγκαλιά των γονέων του. Σπάνια μπορεί να χρειαστεί γενική αναισθησία για να αφαιρεθεί το ξένο σώμα. Εν συνεχεία, το παιδί λαμβάνει για λίγες μέρες αντιβιοτικά και τοπικές ρινικές αλοιφές για τον ερεθισμό του βλεννογόνου.

Σωστή χρήση πιπίλας

Τα μωρά θηλάζουν τις μισές ώρες από όσες είναι ξύπνια γιατί έχουν έμφυτη την ανάγκη για πιπίλισμα, όχι μόνο για να τραφούν αλλά και γιατί τα ηρεμεί.
Είναι μία από τις νευρομυϊκές ικανότητες, που αποκτούν στην κοιλιά της μητέρας τους και είναι απαραίτητη για τη σωστή ανάπτυξη των μηχανισμών που χρησιμοποιούν στο μάσημα, την κατάποση, την προφορά των λέξεων και τη διαμόρφωση της ομιλίας.
Σε γενικές γραμμές χρήση της πιπίλας έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα:
1.Ηρεμεί τα μωρά και τα βοηθά να κοιμούνται καλύτερα.
2.Η χρήση της τους πρώτους 24 μήνες έχει κυρίως θετικά αποτελέσματα, γιατί βοηθά στην ορθοδοντική, ενώ σε αντίθεση, το δάχτυλο μπορεί να προκαλέσει βλάβες επειδή εξασκεί μεγαλύτερη πίεση στον ουρανίσκο και σταματάει δύσκολα.
3.Χρήση κατά τον ύπνο, μειώνει τις πιθανότητες για σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου (SIDS-Sudden infant Death Syndrome) κατά 61%.
Η ιδανική πιπίλα θα πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Η θηλή να είναι λεπτή στη βάση για τη σωστή τοποθέτηση της άνω και κάτω σιαγόνας, ώστε να κλείνει το στόμα σωστά,να είναι επίπεδη για να βοηθά τη «φυσική» τοποθέτηση της γλώσσας και να έχει τέτοιο σχήμα που να μειώνει την πίεση της γλώσσας στον ουρανίσκο.Το μέγεθός της να είναι ανάλογο με αυτό του ουρανίσκου και της ηλικίας του μωρού.
2.Το γείσο να είναι μαλακό ώστε να προσφέρει άνεση για να είναι το πιπίλισμα πιο «φυσικό».
3.Το υλικό να είναι εξαιρετικά μαλακό, ώστε να προσαρμόζεται στη μορφολογία του στόματος και να επιτρέπει στη γλώσσα να κινείται φυσιολογικά,επίσης να είναι ελαστικό για να «αναπαράγει» την επιμήκυνση της μητρικής θnλής,αλλά ταυτόχρονα να είναι ανθεκτικό στα δαγκώματα (στην περίπτωση που το μωρό έχει βγάλει τα πρώτα δοντάκια).
Κανόνες για τη σωστή χρήση πιπίλας
1. Η πιπίλα ποτέ δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται με γλυκαντικά (ζάχαρη, μέλι).
2. Συνιστάται n περιορισμένη χρήση πιπίλας κατά τα πρώτα στάδια του μητρικού θηλασμού,για να μην παθαίνει το νεογέννητο το φαινόμενο σύγχυσης θηλής αλλά και για να μην κουράζεται με το διαρκές πιπίλισμα .
3. Η πιπίλα δεν αποτελεί υποκατάστατο της σχέσης μητέρας και παιδιού και πρέπει να χρησιμοποιείται όταν το παιδί δείχνει καθαρά τη διάθεση για πιπίλισμα και ποτέ
όταν θέλει να επικοινωνήσει με τους γύρω του.
4.Και τέλος ποτέ δεν χρησιμοποιούμε πιπίλα σε παιδιά μεγαλύτερα των 24 μηνών.

Πρακτικές συμβουλές για το μπάνιο του μωρού

Η καθαριότητα είναι σημαντική στη φροντίδα του μωρού. Κάνετέ του μπάνιο κάθε μέρα, κατά προτίμηση την ίδια ώρα.
1. Πριν ξεκινήσετε, βεβαιωθείτε ότι το δωμάτιο έχει
σταθερή θερμοκρασία, τουλάχιστον 20°C.
2. Αν έχετε ήδη μπανάκι για μωρά, χρησιμοποιήστε το. Αν δεν έχετε, χρησιμοποιήστε μια μεγάλη πλαστική λεκάνη που θα την έχετε μόνο για το μωρό.
3. Βάλτε τη λεκάνη ή το μπανάκι πάνω σε μια μεγάλη σταθερή επιφάνεια, έτσι ώστε να έχετε χώρο δίπλα για να ακουμπήσετε το μωρό και τα πράγματα που θα χρειαστείτε.
4. Βάλτε νερό στο μπανάκι ή τη λεκάνη. Πρώτα κρύο και μετά ζεστό.
5. Δοκιμάστε τη θερμοκρασία με τον αγκώνα σας.
6. Χρησιμοποιήστε ειδικό σαμπουάν μπάνιου για μωρά.(Δεν καθαρίζει μόνο, αλλά προστατεύει το δέρμα).
7. Γδύστε το μωρό και τυλίξrε το καλά σε μια ζεστή πετσέτα. Κρατήστε την πάνα μέχρι την τελευταία στιγμή για αυτονόητους λόγους.
8. Περάστε τον αριστερό σας καρπό (αν είστε δεξιόχειρες) κάτω από το σβέρκο του, κρατώντας με τα δάχτυλα τον αριστερό του αγκώνα. Βάλτε το άλλο χέρι κάτω από τα πόδια του, σηκώστε το ήρεμα και ακουμπήστε το μέσα στο μπάνιο.

9. Κρατήστε το κεφαλάκι του μωρού με την παλάμη σας. Βρέξτε το ειδικό πανάκι με νερό και πλύνετε πρώτα το πρόσωπο και το λαιμό του.
Με πιο βρεγμένο το πανάκι πλύντε το κεφαλάκι του.Μην φοβάστε να πλύνετε την κορυφή του κεφαλιού,εκεί που είναι μαλακό.

10. Κρατήστε το καθισμένο στο μπανάκι (ή στη λεκάνη) και με τη δεξιά παλάμη σας ρίχνετε νερό στο κορμί του, στις μασχάλες, ανάμεσα στα πόδια.
Πλύντε με πολύ νερό τα γεννητικά του όργανα. Αν είναι κορίτσι, φροντίστε η ροή του νερού να είναι από μπρος προς τα πίσω. Αν το μωρό είναι ευχαριστημένο μέσα στο νερό, μπορείτε να το οφήσετε 5-10 λεπτά. Αν είναι ανήσυχο και κλαίει,βγάλτε το το συντομότερο.
11.Σκουπίστε το ταμποναριστά με ζεστή πετσέτα.
12. Τώρα ξετυλίξτε το μωρό, βγάλτε την πάνα και ντύστε το.
13. Μην χρησιμοποιείτε τις πετσέτες του μωρού για άλλα άτομα της οικογένειας.
14. Πλένετε τα ρούχα που χρησιμοποιείτε (ζιπουνάκια, πετσέτες, μπουρνούζια κ.λπ.) όσο πιο συχνά γίνεται. Διαλέξτε απορρυπαντικό ειδικό για μωρά, δερματολογικά ελεγμένο και βάλτε το πλυντήριο σε πρόγραμμα με καλό ξέβγαλμα.

Θηλασμός και αντιβίωση

Τα αντιβιοτικά είναι τα συχνότερα χορηγούμενα φάρμακα μετά τον τοκετό. Διέρχονται σε μεγάλο βαθμό στο μητρικό γάλα άρα μπορούν να φτάσουν στο βρέφος μέσω του θηλασμού προκαλώντας προβλήματα όπως: μεταβολή της εντερικής χλωρίδας του βρέφους και αλλεργικές αντιδράσεις. Επίσης μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα καλλιεργειών σε τυχόν  έλεγχο λοίμωξης του βρέφους.Τα αντιβιοτικά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
1)Ασφαλή κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
• αμινογλυκοσίδες
• αμοξυκιλλίνη(κλαβουλανικό)
• αντιφυματικά
• κεφαλοσπορίνες
• μακρολίδες
• πενικιλλίνες
• τριμεθοπρίμη/σουλφαμεθαζόλη
2)Επιτρέπεται με προσοχή η χρήση.
• κλινδαμυκίνη
• νιτροφουραντoΐνη
• τετρακυκλίνες
• χλωραμφενικόλη
3)Απαγορεύεται η λήψη τους κατά τον θηλασμό.
• μετρονιδαζόλη
• κινολόνες
Kαλό είναι κάθε φορά ο θηλασμός να γίνεται λίγο πριν την χορήγηση της δόσης του φαρμάκου στη μητέρα.

Επιχείλιος έρπης και στα παιδιά

Ο επιχείλιος έρπης οφείλεται στον ιό HSV-1 που προσβάλλει περιοχές του προσώπου κοντά στα χείλη. Συνήθως εμφανίζεται με τσούξιμο ή ένα ελαφρύ συνεχόμενο κάψιμο που όσο περνάει η ώρα μετατρέπεται σε φαγούρα ή πόνο. Μετά εμφανίζονται μια ή περισσότερες φουσκάλες με υγρό γύρω από τα χείλη ή κάτω από τη μύτη (σπανιότερα και σε άλλα σημεία του προσώπου).
Ο ιός μεταδίδεται εύκολα από απλές καθημερινές πράξεις, όπως το φιλί, ή δια της χρήσης αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με τα χείλη (ποτήρια, πιρούνια κ.α). Πρόκειται για ένα έξυπνο ιό που μπορεί την πρώτη φορά να μην κάνει αισθητή την εμφάνιση του, έχει όμως την ικανότητα να εισβάλλει και να «κοιμάται» στα νευρικά κύτταρα. Ο οργανισμός μας δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί την ύπαρξή του και να κινητοποιήσει το αμυντικό σύστημα. Στις κατάλληλες συνθήκες ο ιός  ξυπνάει και τότε εμφανίζεται το εξάνθημα του επιχείλιου έρπη.
Οι συνθήκες αυτές μπορεί να είναι ένας πυρετός ή ένα απλό κρυολόγημα, μια παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο,το κρύο, η κακή διατροφή, οι ορμονικές διαταραχές,η πτώση της άμυνας του οργανισμού μας,το άγχος κτλ.
Η διάρκεια του επιχείλιου έρπητα είναι από 5 ημέρες μέχρι και 10-15. Το πρώτο στάδιο είναι η περίοδος κατά την οποία αρχίζει να σχηματίζεται η φουσκάλα, σε πολλές περιπτώσεις μιλάμε για πολλές μικρές φουσκάλες και παρουσιάζεται έντονη φαγούρα ή κάψιμο.
Η επόμενη φάση είναι και η πλέον επικίνδυνη για τη μετάδοση του ιού είναι η φάση που σπάει η φουσκάλα και απελευθερώνει το υγρό το οποίο περιέχει εκατομμύρια ιούς. Αμέσως μετά είναι η περίοδος που ξηραίνεται η περιοχή, σκάει το δέρμα και συχνά έχουμε μικρή αιμορραγία και τέλος είναι η διάρκεια της επούλωσης (δημιουργία εφελκίδας).
Ο επιχείλιος έρπης, ουσιαστικά δεν μπορεί να θεραπευτεί. Μπορούμε όμως να περιορίσουμε την έκταση του εξανθήματος και ν’ανακουφίσουμε τα συμπτώματα  με την έγκαιρη χρήση αντιϊκών κρεμών (ακυκλοβίρης , φαμσικλοβίρης κτλ).
Η πρόληψη είναι ακόμη σημαντικότερη. Το βασικότερο μέτρο πρόληψης είναι η αποφυγή της επαφής αντικειμένων που αγγίζουν τα χείλη. Δεν πρέπει επίσης να φιλάμε κάποιον με επιχείλιο έρπη και τέλος πρέπει να πλένουμε καλά τα χέρια πριν το φαγητό.

Νεογνικός ίκτερος

Τι είναι ίκτερος;
Ίκτερος είναι το κίτρινο χρώμα που παρουσιάζει το δέρμα πολλών νεογνών. Αυτό συμβαίνει όταν μια χημική ουσία που ονομάζεται χολερυθρίνη συσσωρεύεται στο αίμα του νεογέννητου.
Πώς καταλαβαίνουμε αν το μωρό έχει ίκτερο;
Το δέρμα ενός μωρού με ίκτερο εμφανίζεται συνήθως κίτρινο. Ο καλύτερος τρόπος για να δείτε τον ίκτερο είναι σε καλό φως, όπως το φως της ημέρας ή κάτω από λαμπτήρες φθορισμού. Ο ίκτερος εμφανίζεται συνήθως πρώτα στο πρόσωπο και στη συνέχεια στο στήθος, την κοιλιά, τα χέρια και τα πόδια όσο αυξάνεται το επίπεδο χολερυθρίνης. Το ασπράδι των ματιών μπορεί επίσης να είναι κίτρινο. Ο ίκτερος διακρίνεται πιο δύσκολα σε μωρά με πιο σκούρο χρώμα δέρματος.
Ίκτερος και θηλασμός.
Ίκτερος παρουσιάζεται πιο συχνά στα μωρά που θηλάζουν παρά στα μωρά που πίνουν ξένο γάλα, αλλά αυτό συμβαίνει κυρίως σε βρέφη που δεν θηλάζουν καλά. Εάν θηλάζετε, θα πρέπει να ταΐζεται το μωρό σας τουλάχιστον 8 με 12 φορές την ημέρα τις πρώτες ημέρες. Αυτό θα βοηθήσει στο να κατεβάσετε αρκετό γάλα και θα κρατήσει τα επίπεδα χολερυθρίνης του μωρού χαμηλά. Επίσης υπάρχει μια ουσία στο μητρικό γάλα που μπορεί να παρέμβει στη λειτουργία πρόσληψης της χολερυθρίνης από το συκώτι με αποτέλεσμα η χολερυθρίνη να παραμένει και να κυκλοφορεί στο αίμα. Ο ίκτερος λόγω μητρικού θηλασμού εμφανίζεται συνήθως την 4η-7η μέρα της ζωής και μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 3 μήνες και δεν αποτελεί αιτία διακοπής του θηλασμού. Αν έχετε προβλήματα θηλασμού, συμβουλευτείτε το παιδίατρό σας και μην ξεχνάτε ότι το μητρικό γάλα είναι η ιδανική τροφή για το μωρό σας.
Θεραπεία.
Τις περισσότερες φορές ο ίκτερος δεν απαιτεί καμία θεραπεία. Όταν η θεραπεία είναι απαραίτητη, τοποθετείτε το νεογέννητο γυμνό σε ειδικές λάμπες που θα μειώσουν το επίπεδο της χολερυθρίνης (φωτοθεραπεία). Η θεραπεία μπορεί να αποτρέψει τις βλαβερές συνέπειες του ίκτερου όπως εγκεφαλική βλάβη, πνευματική καθυστέρηση και κώφωση. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί αφαιμαξομετάγγιση.
Η έκθεση του μωρού στο φως δεν συνιστάται ως ασφαλής τρόπος αντιμετώπισης του ίκτερου ωστόσο μπορεί να βοηθήσει να μειώσετε το επίπεδο χολερυθρίνης, αλλά να θυμάστε ότι τα νεογνά δεν πρέπει ποτέ να εκτίθενται άμεσα στον ήλιο.
Καλέστε τον παιδίατρό σας εάν:
• Το δέρμα του μωρού σας γίνεται πιο κίτρινο.
• Η κοιλιά, τα χέρια , ή τα πόδια είναι κίτρινα.
• Το λευκό των ματιών του μωρού σας είναι κίτρινο.
• Το μωρό έχει ίκτερο και είναι δύσκολο να ξυπνήσει, ή είναι ανήσυχο, γκρινιάρικο και δεν τρώει κανονικά.
Σε βρέφη που θηλάζουν, ο ίκτερος συχνά διαρκεί 2 έως 3 εβδομάδες. Εάν ο ίκτερος παρατείνετε για περισσότερο από 3 εβδομάδες, επισκεφθείτε το γιατρό του μωρού σας.